where do i begin?
san ko kaya sisimulan ang aking kwento?siguro sisimulan ko eto nung pagkabata ko.haiii…….masaya kami..masaya kaming nilalait ng aming mga kapitbahay kasi kami ay bastardo…pero masaya naman talaga kami kasi mas nagiging chalengging ang mundo namin…ai nga pala..wala din pala si papa sa tabi namin palagi dahil nasa abrod sya.Swerte namin noh?kasi nasa abrod tatay namin…pero..wala din naman kaming pera. Ganun pa rin buhay namin..mahirap..walang pinagkaiba..mabuti sana malayo si papa basta marami kaming pera pero wala na nga kaming pera, wala pa siya…hhhhhhaaaiiii.buhay,,ayos lang.Buti nandito yong aso namin.Pangalan nya si patras. Si patras ay isang animation dog character na minaltrato ng amo na sinusunod lahat ng inuutos ng amo para siya mahalin at namatay na masayang pinaglilingkuran ang kaniyang amo kahit puro pasakit binibigay sa kaniya. Si patras na iniyakan ko..may limang patras na yata ang pinangalan ko mula sa aking pagkabata sa mga aso namin kasi pinapanatili kong buhay siya sa memorya ng aking pamilya kasi sa kaniya ako natutong umiyak at unang umiyak.
High School ko unang naranasan ang magkakad ng limang kilometro tuwing uwian.Masay kasi nagkwekwentuhan kami habang binabagtas namin ang daan pauwi sa bahay sa bundok pero kalaunan nagsawa na rin ako.araw-araw na lang n maputik pa ang daan kung tag ulan at basang-basa ng tubig at putik ang sapatos ko na dapat gamitin ko sa loob ng dalawang taon.Maswerte na kiung mapalitan yon ng isang beses isang taon kapag nasira pero kung pepwede pa daanin sa tahi, maglilingkod sa aking mga paa ang sapatos kong mahal hangang sa kahulihulihang pudpod ng swelas nya.
Nagtapos ako ng highschool at nakamit ko ang ikaatlong karangalan at ang Prsident gloria macapagal arroyo awards for journalism.Masaya kaming lahat at tanging batch lang daw namin ang walang iyakang nangyari siguro dahil alam ng karamihan na di kami lahat magpapatuloy ng pagaaral sa kolehiyo at isiping magkakalayo-layo ang magkakabarkada at magkakaklase ay sapat na para maging masaya at wag isipin ang kalungkutan.
College ako ng unang matutong umibig.hahahahahaha.Ang corny ko kasi binilhan ko siya ng cake at pansit kahit wala ako allowance at my project pa sa chemistry.Teka…sino nga ba kamukha niya…hhhhmmmm.wag na lang kasi naalala ko lang siya at nakokornihan ako sa pinaggagawa ko noon.Walang kwenta.Ganun pala pag umibig ka.Kahit walang kapalit eh binibigayy mo.Ako,,,,alam ko na meron siyang iba pero sige pa rin…kahit sandali lang…masaya na ako…kapag hinahawakan niya ang kamay ko,,masayang masaya ako..hahahaha.pero ayaw ko na maulit yon.masakit magmahal ng todo at walang kapalit.
Huli na ng marealized ko na init lang pala ng katawan ang lahat..Satisfaction.Pareho kami nageexplore at naghahanap ng satisfaction.Mahirap na ang pundasyon ng pag ibig ay sex.Minahal ka ng isang tao kasi nasarapan siyang makipagsex sayo.Nasatisfy mo ang pangangailangn niya at ganun ka rin sa kaniya.
Ang lahat ay isang pagkakamali..ngunit hinahanap na ng ating katawan.Hangang sa di na natin mapigilan ang ating mga sarili at ipinapain na natin mismo ang ating sarili.Ako..na isang matalino at inaakalang matapng sa ganitong bagay at hindi kinakitaan ng pagkahumaling sa ganitong bagay ay isa palang adik sa paggawa ng ganitong kasalanan.
Matino, matalino.isang estuddyante,,ulirang anak ay isang mahina,,,,katawang lupa.
san ko kaya sisimulan ang aking kwento?siguro sisimulan ko eto nung pagkabata ko.haiii…….masaya kami..masaya kaming nilalait ng aming mga kapitbahay kasi kami ay bastardo…pero masaya naman talaga kami kasi mas nagiging chalengging ang mundo namin…ai nga pala..wala din pala si papa sa tabi namin palagi dahil nasa abrod sya.Swerte namin noh?kasi nasa abrod tatay namin…pero..wala din naman kaming pera. Ganun pa rin buhay namin..mahirap..walang pinagkaiba..mabuti sana malayo si papa basta marami kaming pera pero wala na nga kaming pera, wala pa siya…hhhhhhaaaiiii.buhay,,ayos lang.Buti nandito yong aso namin.Pangalan nya si patras. Si patras ay isang animation dog character na minaltrato ng amo na sinusunod lahat ng inuutos ng amo para siya mahalin at namatay na masayang pinaglilingkuran ang kaniyang amo kahit puro pasakit binibigay sa kaniya. Si patras na iniyakan ko..may limang patras na yata ang pinangalan ko mula sa aking pagkabata sa mga aso namin kasi pinapanatili kong buhay siya sa memorya ng aking pamilya kasi sa kaniya ako natutong umiyak at unang umiyak.
High School ko unang naranasan ang magkakad ng limang kilometro tuwing uwian.Masay kasi nagkwekwentuhan kami habang binabagtas namin ang daan pauwi sa bahay sa bundok pero kalaunan nagsawa na rin ako.araw-araw na lang n maputik pa ang daan kung tag ulan at basang-basa ng tubig at putik ang sapatos ko na dapat gamitin ko sa loob ng dalawang taon.Maswerte na kiung mapalitan yon ng isang beses isang taon kapag nasira pero kung pepwede pa daanin sa tahi, maglilingkod sa aking mga paa ang sapatos kong mahal hangang sa kahulihulihang pudpod ng swelas nya.
Nagtapos ako ng highschool at nakamit ko ang ikaatlong karangalan at ang Prsident gloria macapagal arroyo awards for journalism.Masaya kaming lahat at tanging batch lang daw namin ang walang iyakang nangyari siguro dahil alam ng karamihan na di kami lahat magpapatuloy ng pagaaral sa kolehiyo at isiping magkakalayo-layo ang magkakabarkada at magkakaklase ay sapat na para maging masaya at wag isipin ang kalungkutan.
College ako ng unang matutong umibig.hahahahahaha.Ang corny ko kasi binilhan ko siya ng cake at pansit kahit wala ako allowance at my project pa sa chemistry.Teka…sino nga ba kamukha niya…hhhhmmmm.wag na lang kasi naalala ko lang siya at nakokornihan ako sa pinaggagawa ko noon.Walang kwenta.Ganun pala pag umibig ka.Kahit walang kapalit eh binibigayy mo.Ako,,,,alam ko na meron siyang iba pero sige pa rin…kahit sandali lang…masaya na ako…kapag hinahawakan niya ang kamay ko,,masayang masaya ako..hahahaha.pero ayaw ko na maulit yon.masakit magmahal ng todo at walang kapalit.
Huli na ng marealized ko na init lang pala ng katawan ang lahat..Satisfaction.Pareho kami nageexplore at naghahanap ng satisfaction.Mahirap na ang pundasyon ng pag ibig ay sex.Minahal ka ng isang tao kasi nasarapan siyang makipagsex sayo.Nasatisfy mo ang pangangailangn niya at ganun ka rin sa kaniya.
Ang lahat ay isang pagkakamali..ngunit hinahanap na ng ating katawan.Hangang sa di na natin mapigilan ang ating mga sarili at ipinapain na natin mismo ang ating sarili.Ako..na isang matalino at inaakalang matapng sa ganitong bagay at hindi kinakitaan ng pagkahumaling sa ganitong bagay ay isa palang adik sa paggawa ng ganitong kasalanan.
Matino, matalino.isang estuddyante,,ulirang anak ay isang mahina,,,,katawang lupa.
No comments:
Post a Comment